امسال در نقل و انتقالات جواد نکونام با ۵، ۶ بازیکن صحبت کرد تا به قول معروف از اعتبار خودش استفاده کرده و استقلال را تقویت کند، اما موفق نشد.
حداقل ۴ بازیکن به او گفتند ما به خاطر تو میآییم، اما پول بیشتر باعث شد به سمت سایر تیمها بروند. شاید خیلیها فکر میکردند جواد که سالها کاپیتان تیم ملی بوده و کلی اعتبار دارد، تنها کسی باشد که بتواند به خاطر اسمش چند چهره سرشناس را استقلالی کند، اما مشخص شد که زور پول حداقل در فوتبال ایران از اعتبار چهرههای مطرح بیشتر است. خود نکونام هم حتماً به این نتیجه رسیده که بیمایه فطیر است. حالا بماند که اختلاف مدیرعامل و سرمربی هم خیلی به ضرر استقلال است و جواد و خطیر دیر یا زود به این نتیجه میرسند.
قیمت بازیکن در فوتبال ایران آنقدر بالا رفته که واقعاً یک فوتبالیست بیست و چند ساله نمیآید به خاطر نکونام یا گلمحمدی از ۴، ۵ میلیارد پول بیشتر بگذرد. برای یک فوتبالیست قرارداد ۲۵ میلیاردی خیلی با قرارداد ۲۰ میلیاردی فرق میکند و هیچ مرام و معرفت و اسم و شهرتی به اندازه ۵ میلیارد کاربرد ندارد.